ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΑΡΝΗΘΑ


Αποτελουσε "φάρμακο" για τη φυματίωση.Το κλίμα της Πάρνηθας θεωρείται εξαιρετικά υγιεινό γι αυτό λειτουργούσε και σανατόριο... Τα καλοκαίρια πριν από τον πόλεμο και λίγο μετά, που η φυματίωση ήταν σε έξαρση, οι Αθηναίοι κατασκήνωναν στην Πάρνηθα κατά χιλιάδες... Ο δρόμος από τους πρόποδες έως το σανατόριο κατασκευάσθηκε στο διάστημα 1926-1930 με χειρωνακτική εργασία... Στο Σανατόριο νοσηλεύθηκε ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος έγραψε εκεί το ποίημα «Εαρινή Συμφωνία» (1938). Διαβάζοντας της εποχής εφημερίδες από το internet σας παραθέτουμε κάποια στοιχεία :

Στις 4-6-1912 αποφασίστηκε από την διεύθυνση του ευαγγελισμού να φτιαχτεί σανατόριο στην Πάρνηθα.
Στις 4-7-1916 είχε ξεσπάσει πυρκαγιά κοντά στο σανατόριο αλλά από ότι δήλωσε ο τότε διευθυντής του σανατορίου δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για το κτίριο.
Από την 1 Ιανουαρίου 1917 έως και το τέλος Νοεμβρίου 1918 τα θύματα από την φυματίωση φτάνουν τα 157 , η κυβέρνηση αποφασίζει στις 9-12-1918 να επισκευάσει το κτίριο του σανατορίου και να δημιουργήσει και μια καινούργια πτέρυγα.
Στις 31-10-1924 ο διευθυντής του ξενοδοχείου κύριος Θαλής φτιάχνει καινούργιο δρόμο που οδηγούσε στο σανατόριο. Στις 14-6-1946 βγαίνει ανακοίνωση στην εφημερίδα Εμπρός η οποία λέει ότι το Σάββατο 15-6-1946 , θα σταματήσει η λειτουργία του σανατορίου στην Πάρνηθα. Στις 18-6-1946 βγαίνει ανακοίνωση στην ίδια εφημερίδα ότι πουλιέται φορτηγό 2,5 τόνων που άνηκε στο σανατόριο,
Στις 24/3/1961 αποφασίσθηκε το σανατόριο να αγορασθεί από τον ΕΟΤ και να φτιάξει ξενοδοχείο 400 δωματίων Β η Γ κατηγορίας.
Στις 5/5/1965 αγοράζετε το σανατόριο από τον ΕΟΤ έναντι 6.500.000 δραχμών. Στις 15-9-1969 αναφέρει ότι το ξενοδοχείο ξενία λειτουργούσε τον χειμώνα σαν σχολή τουριστικών επιχειρήσεων.
Στις 19-5-1983 η εφημερίδα ριζοσπάστης αναφέρει ότι κάνουνε πορεία η μαθητές της (ΣΤΕ) σχολής τουριστικών επαγγελμάτων της Πάρνηθας. Όταν ανεβήκαμε στ 2
ο όροφο βλέποντας από το παράθυρο το φως του φεγγαριού που έπεφτε πάνω στο χιόνι για μερικά δευτερόλεπτα χαθήκαμε ο καθένας στις σκέψεις του… Δεν μιλούσε κανείς επικρατούσε απόλυτη ησυχία ,ώσπου ακούστηκε ένα ντουλάπι που έκλεινε με δύναμη από τον αέρα κάνοντας ένα ξαφνικό δυνατό θόρυβο. Αυτό μας επανέφερε για τα καλά στην πραγματικότητα. Μετά πήγαμε στο υπόγειο όπου εκεί είχαν στοιβάξει σε ένα δωμάτιο όλες της καρέκλες και τα θρανία που είχαν όταν λειτουργούσε ως σχολή . Εκεί βρήκαμε ακόμα διάφορα έγγραφα του ξενοδοχείου με κρατήσεις δωματίων και ονόματα πελατών. Στο τέλος όμως μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη… Καθώς πηγαίναμε στο αμάξι εμφανίστηκε μπροστά μας ένα ελάφι αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε να το βγάλουμε φωτογραφία γιατί μόλις μας είδε φοβήθηκε και εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα.

Η πλάγια όψη του κτηρίου γεμάτη ρωγμές από τους  σεισμούς που γίνονταν στην Πάρνηθα. 






 Ο δρόμος προς το σανατόριο.





Ένα από τα ασανσέρ του ξενοδοχείου που μετέφερε εκατοντάδες αρρώστους τώρα πια έμειναν μόνο σιδερόβεργες και καλώδια.






Οι φωτογραφιες δανειστηκαν απο την ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ λογω ξαφνικης απωλειας του δικου μας υλικου...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις